یادداشت مریم

        با هر خط و داستان این کتاب با خودم فکر می‌کردم زبان چقدر قابلیت داره که دور از چشم مونده. چقدر کلمه هست برای توصیف ملال سالهایی که در کنار دیگری گذروندی و حالا این ملال عشق رو به دل‌زدگی تبدیل کرده. تو بیشتر داستان‌ها رنج زن بودن و عشق درهم‌تنیده بود اما ماجرا اصلا این نبود. ماجرا برای من معنا دادن به ساده‌ترین و سخت‌ترین تجربه‌ها از طریق زبان بود. اینکه داستان و روایت می‌تونه فقط به دلیل شاعرانه بودنش وجود داشته باشه و نیاز نیست که یک زندگی غیرمحتمل‌ترین اتفاق ممکن رو از سر بگذرونه تا درخور تعریف باشه. نویسنده و هنرش باید همین باشه که یکی صحنه از یکی زندگی رو در چند صفحه به تصویر بکشه و تو محو کلماتش بشی و نیاز نباشه کسی رو درک یا قضاوت کنی.
در این آشفته‌بازار نبود داستان ایرانی از تک‌تک داستان‌ها و قلم نویسنده لذت بردم و دلم می‌خواد کلی داستان دیگه با این قلم بخونم.