یادداشت آنی از آن سوی تپه ها:)

        خوندن درباره درد، تلخی، فقدان بین اعضای یک جامعه و حتی مرگ همیشه برای من جالب بوده.
به خاطر همین، از قلم و تصورات صادق هدایت واقعا لذت بردم. 
اون جو استیصال که تو هر داستان مشاهده میشه گرچه غم انگیز، اما حقیقت جامعه‌ست و چیزی خیالی نیست. 
ولی شروع کردن این کتاب بعد از "از قیطریه تا اورنج کانتی" که حال و هوای مرگ و درد داشت، واقعا سایه بزرگی از غم روم انداخت.