یادداشت نرگس عمویی

        انقدر مستند کامل و ملموس و دردناکی بود که می‌خوام از تیکه‌هایی که ازش جداکردم برای خودم، کمک بگیرم برای به نوشتار درآوردن حسّم بهش:
"بپرس چه آرزویی دارم.
چی؟
آرزوی یک مرگ طبیعی."
--------------
"شرایط مدام با جنگ مقایسه می‌شد. امّا این عظیم‌تر بود. جنگ را می‌توانی درک کنی؛ امّا این را چی؟مردم نتوانستند درک کنند، آن‌ها فقط ساکت شدند."
---------------
"ما زمین رو تو زمین دفن می‌کردیم."