یادداشت فرهاد کریمی

        همه ما اوسامو دازای را  به عنوان نویسنده افسرده ای میشناسیم که دست به خودکشی زد و زندگی خودش رو در اوج جوانی پایان داد. طبیعتا با این روحیه انتظار داریم تا داستان های این نویسنده پر از غم و درد باشه. در این کتاب هم که شامل دو داستان کوتاه هستش اولی همین حالت رو داره. شما یه داستان عاشقانه رو میخونین که در پایان با غمی ناگهانی فکرتون رو درگیر میکنه. اما در دومی داستان خیالی راپونزل تعریف میشه که دازای از زاویه دید خودش اونو تغییر داده ولی اینبار خبری از اون غم و رنج دردآور در داستان نیست. البته هر دوی این داستان ها در بطن خودشون نکاتی دارن که قطعا ذهنتون رو درگیر کنکاش و پاسخ به اون خواهند کرد.