یادداشت پرنیان صادقی

        داستانهای کوتاهی درباره افرادی که به نوعی در جنگ بودند . به عنوان پرستار، شکنجه گر، نجات یافته ......
سبک کتاب روایتی و خاطره نویسی بود. از این جهت جالب بود اما داستانها جایِ پردازش بیشتری داشتند ، گاهی بی معنی و یا خیلی سر سری تمام می‌شدند.
در کل متوسط بود