یادداشت سیده زهرا ارجائی

        

پدر و مادر الیورا که میخواهند پسرشان قوی و دانا بار بیاید، او را مدتی نزد جنگلبان پیر می‌فرستند. جنگلبان پیر کلاهی دارد که همیشه روشن است و این نور، به حیوانات کمک می‌کند که در صورت نیاز، به راحتی او را پیدا کنند. اما حالا که جنگلبان حسابی پیر شده و باید برود، کلاه را برای الیورا گذاشته، یادداشتی برای او نوشته و رفته. او در یادداشت به الیورا گفته که تو دیگر همه چیز را می‌دانی و می‌توانی جای من را برای جنگل و حیوانات جنگل پر کنی! اما الیورا معنای این حرف را نمی‌فهمد.
الیورا کلاه را روی سرش می‌گذارد و وارد جنگل می‌شود. حیوانات که می‌بینند کسی جز پیرمرد مهربان کلاه را روی سرش گذاشته، دوست دارند همگی آن را امتحان کنند، آن‌ها فکر می‌کنند این کلاه به آن‌ها دانایی می‌دهد! اما در کمال تعجب می‌بینند که کلا روی سر هیچ‌کدامشان روشن نمی‌شود! این حیوانات هرکدام خصوصیت بدی دارند؛ خرس بسیار عصبانی است، میمون همه را مسخره می‌کمن، روباه مکار است و تنبل، همیشه خواب است! 
دست آخر الیورا متوجه می‌شود که راز نورانی شدن چراغ این است که قلبت از احساس‌های بد خالی باشد! 


موضوع داستان، خالی کردن قلب از احساسات منفی و بد است. نکته‌ی اول این که با توجه به این که این کتاب تالیفی است، عجیب است که از اسمی غیر ایرانی برای شخصیت اصلی داستان استفاده شده است!
اما در مورد محتوا؛ متن داستان طولانی است، گفتگوی میان حیوانات مختلف جنگل زیاد است اما در نهایت هم ارتباطی مشخص میان این گفتگوها و نتیجه‌ی داستان مشخص نمی‌شود. درواقع نویسنده ناگهان گفتگوهای میان حیوانات را قطع می‌کند و بدون بیان هیچ ارتباط و خطِ ربطی، نتیجه‌ی نهایی داستان را می‌گوید! 
از سوی دیگر، الیورا که مدت‌ها پیش جنگلبان بوده، و حالا به گفته‌ی جنگلبان، می‌تواند جای خالی او را برای حیوانات پر کند، به نظر می‌رسد هیچ چیزی نمی‌داند! او حتی نمی‌داند که سگ آبی برای چه روی رودخانه سد می‌بندد و از او می‌خواهد این سد را باز کند؛ درواقع اینطور به نظر می‌رسد که این سگ آبی می‌خواهد آب را بر دیگران ببندد در حالی که این، خصلت طبیعی اوست و لازمه‌ی حیاتش! 


این کتاب از جمله کتاب‌های تایید شده در بخش ساماندهی منابع آموزشی و تربیتی آموزش و پرورش است و روی جلد کتاب هم گروه سنی مخاطب را ۷+ ذکر کرده است. به لحاظ ساختاری این کتاب برای این گرمه سنی طراحی شده اما به نظر می‌رسد از نظر محتوایی، کتاب مناسبی نیست؛ نه این که محتوای نامطلوبی داشته باشد، بلکه محتوای قابل ذکر و مثبتی هم ندارد! 
ناشر، این کتاب را ذیل مجموعه‌ای با عنوان «مجموعه کتاب‌های خودشناسی برای کودکان» به چاپ رسانده است.

تصویرگری کتاب نسبتاً خوب است، از رنگ‌های شاد در تصویرگری استفاده شده‌است. کاغذ به‌ کار رفته در تهیه کتاب، کاغذ گلاسه است و متن داستان با فونت، سایز و رنگ مناسبی چاپ شده که برای دانش‌آموزان مناسب است. اما سبک و سیاق کتاب و همچنین محتوای آن باعث می‌شود برای سنین بالاتر چندان جذاب و مناسب نباشد.
حجم کتاب در مقایسه با سایر کتب کودک، زیاد به نظر می‌رسد اما متن نوشته شده در هر صفحه کم است و کودک نوخوان از مطالعه‌ی آن خسته نمی‌شود.

در مجموع، با توجه به آن‌چه گفته‌شد به‌نظر می‌رسد این کتاب، علی‌رغم ظاهر زیبا و خوب، محتوای مطلوبی برای کودکان ندارد. در حقیقت نویسنده می‌خواسته موضوعی انتزاعی تحت عنوان احساسات قلبی را برای کودکان ملموس کند اما این اتفاق در جریان داستان رخ نمی‌دهد ...