یادداشت عسکری فضل اله نژاد

        بعد از مدتها که کتاب ایرانی خواندم، گفتم برای تنوع یک رمان خارجی بخوانم که این کتاب جنایی معمایی را اننخاب کردم. هرچند خود کتاب و نویسنده اش افتخارات فراوانی را کسب کرده اند اما برای من به آن صورت که انتظار داشتم جالب نبود!
اول اینکه این سبک معماها آنقدر تکراری شده که همان اوایل کتاب برایم حل شد! در این جنایتها معمولا کسی  متهم اصلی است که خواننده نباید به فکرش هم برسد، همین مطلب پایان کتاب را لو میدهد!
دوم اینکه این سبک داستان را باید بصورت فیلم سینمایی دید. یعنی به کمک موسیقی و تصویر ، داستان را پیش برد و در انتها بیننده  را غافلگیر کرد . قالب کتاب و داستان اصلا مناسب این سبک نیست.

و در انتها باید بگویم که  هنر داستان سرایی فقط نزد ایرانیان است و بس!