یادداشت نازنین

        ولی آقای علوی که خودتون رو نویسنده نمیدونستید، من با چشم‌های فرنگیس زندگی‌ کردم!‌ با چشمهای فرنگیس برای اولین بار از ماکان متنفر شدم،‌ با چشمهای فرنگیس به پسرهای مزلف پاریس و ایتالیا چشم غره رفتم، با چشمهای فرنگیس عاشق شدم، با چشمهای فرنگیس درد کشیدم، با چشمهای فرنگیس از یارِ جفاکار بریدم.
ممنون بابت خلق این اثر، این اثر دلربا. ممنون بابت چشم‌های فرنگیس، بابت شجاعت خداداد‌ها و ماکان‌ها، بابت عشق مهربانو، بابت تلاش‌های ناظم. ممنون🤍