یادداشت محدثه ز

        کتاب خیلی خوبیه که به توضیح روان‌درمانی، چگونگی عملکرد و در انتها بررسی ۴ مورد مطالعاتی می‌پردازه که مورد دوم برای من به شخصه جالب‌تر بود.
اما به نظرم حرف اصلی کتاب این بود که بسیاری از رفتارها ما در بزرگسالی منشایی در کودکی ما دارند. و رفتار دیگران خواسته یا ناخواسته، سبک زندگی والدین و... می‌تواند در آینده رفتاری کودک موثر و حتی مشکل زا باشد!
در کنار کتاب، کتاب هوش مثبت رو دارم میخونم که این کتاب هم به تحلیل همین مسائل پرداخته.
به نظرم ترکیب این دو کتاب در کنار هم میتونه از ما یک روان‌درمانگر برای خودمان بسازد!
به عنوان جمع‌بندی یک جمله از کتاب براتون میارم:
"روان‌درمانی نمی‌تواند رنج‌های ذاتی وجودی ما را از میان ببرد، اما می‌تواند ما را طوری مجهز کند که با اندکی شجاعت و متانت بیشتر به مقابله با آن‌ها برخیزیم."
توصیه میکنم، این کتاب رو دو بار بخوانید! یکبار برای خودتون یکبار برای تربیت روانی درست‌تر کودکان‌تان (حالا یا در آینده!)
×بعدا مجددا خواهم خواند. :د