یادداشت سامان

        دانشجوی رشته گیاه شناسی که جوانی خود را در مغازه ای صرف فروش سیگار و مشروب کرده بود، تبدیل به موسس یکی از مخوف ترین رژیم های حکومتی تاریخ شد که قتل و حذف و اعدام و بدبختی و مصیبت اقتصادی برای مردم کشورش، خروجی حکمرانی چهل و اندی ساله او شد. مشخص نشد انور خوجه به چه شکل پله های ترقی را در حزب طی کرد، کتاب هم پاسخ مشخصی برای این مساله ندارد اما هر چه بود او در دهه چهل میلادی به قدرت رسید. رفقا و نزدیکان او چنین سرنوشتی را برایش متصور نبودند چون اساسا او را فردی سیاسی نمی‌دیدند. پس از روی کار آمدن به سرعت مشغول حذف افراد شد، به کسی رحم نکرد. بخشی از جنایات او در فصل دوازدهم کتاب «دوره وحشت» به تفصیل آمده. از دوستان نزدیک و قدیمی تا شوهر خواهر و مبلغین مذهبی و سایرین، کسی از زیر تیغ نامه های « فلانی را اعدام کنید و مراتب را به اطلاع من برسانید» او در امان نبود. پاکسازی از کارهایی بود که در طول دوره رهبریش با دقت و شدت فراوان انجام می‌داد.

بلندی فوزیو روزنامه نگار اهل آلبانی با استفاده از مصاحبه ها، اسناد و فیلمهای مستند یافت شده در بایگانی‌های سازمان اسناد ملی اولین زندگی نامه انور خوجه پس از هنگام سقوط رژیم کمونیستی را در سال ۲۰۱۱ نوشت و به بازار ارائه کرد که مطالب فوق الذکر تنها بخشی از اطلاعات کتاب بود.
علی رغم نفرتی که نویسنده کتاب از خوجه داشت اما در بخشهای مختلف کتاب اگر سند موثقی در مورد موضوعی وجود نداشت، این مساله را به خواننده اطلاع داده و حاضر نشده مطلبی بی سند رو ارائه بده که همین مساله ارزش کتاب رو بالا میبره.

زمانی که نام آقای اشتری به عنوان مترجم اثری بر کتابی نقش می‌بنده شخصا خیالم از یک ترجمه روان و خوب راحته. این کتاب هم از این قاعده مستثنی نبود و ترجمه مناسبی داشت.