یادداشت سیده زینب موسوی

        این کتاب دومین «پروژهٔ مخفی» سندرسونه و تنها کتاب غیر کازمری این ۴ تا پروژه :)

قبل از شروع به خوندنش دیدم امتیازش تو گودریدز و استوری‌گرف کمتر از ۴ه و خیلیا اینطوری بودن که آره همچین جالب نبود و یا مثلا اینکه خوبه ولی پایین‌تر از سطح سندرسونه و این بحثا!
واسه همین گفتم خب فوقش مثل Tress می‌مونه دیگه (هر چند که امتیاز Tress بالاست!) و گفتم صرفا به عنوان اینکه خونده باشم می‌خونم و خیلی انتظار بالایی نداشتم...
 
ولی برخلاف انتظارم خیلی خوشم اومد ازش. ایده‌ش واقعا جالب بود. شخصیت اصلی رو هم دوست داشتم.
ماجرا از اونجا شروع میشه که این آدم در حالی که حافظه‌ش به کلی پاک شده وسط یه دنیای قرون وسطایی چشم باز می‌کنه! این حالتی که ما به همراه این شخصیت گذشته‌ش رو کشف می‌کنیم و قدم به قدم می‌فهمیم کی بوده و چی کار کرده خیلی به نظرم جالب بود.

نمک داستانش هم به نظرم خوب بود. اصلا حس نکردم داره الکی نمک می‌ریزه، حسی که بعضی وقتا تو Tress داشتم. اینطوری نبود که بگم خیلی خنده‌داره و هر دو خط یه بار داره خنده‌م می‌گیره ولی اونجاهایی که نمک می‌ریخت باحال بود :)

بخش‌های علمی‌-تخیلیش رو هم به نظرم خوب توضیح داده بود و کلا خوشم اومد ازشون، ولی یه تیکه‌های فانتزی هم اضافه کرده بود که انتظار داشتم اونا رو بهتر و منطقی‌تر توضیح بده! 

در کل دوستش داشتم و خوندنش تجربهٔ لذت‌بخشی بود برام :) علاوه بر اینکه مثل بیشتر کتابای دیگهٔ سندرسون نکات جالبی هم برای فکر کردن داشت...