یادداشت فاطمه نباتیان

        برای نوجوان‌های حالا روش صحیح فکر کردن و تصمیم گیری مهم ترین چیز است. در واقع مهم ترین چیزی‌ست که نه خودشان یاد می‌گیرند، نه کسانی که با نوجوان‌ها در ارتباطند برایشان مسئله است که به نوجوان‌ها یاد بدهند. وریا سعی می‌کند همین خلا را پر کند. اما مصداقی که برای این مسئله انتخاب می‌کند(خودآگاه یا ناخودآگاه) دغدغه اصلی کتاب را به حاشیه می‌برد و "مسئله حجاب" پررنگ می‌شود. کما اینکه در ریویوهایی که ازش خواندم نیز همین مسئله به چشم می‌آید و اغلب این کتاب را کتابی درباره حجاب معرفی کردند. علاوه بر آن بنظرم دیالوگ‌هایش خوب به جان داستان ننشسته‌اند و من با وجود اینکه خیلی راحت خودم را به نویسنده می‌سپارم و گاردی برای همذات پنداری ندارم واقعا برای ارتباط گیری با شخصیت‌ها دچار مشکل بودم. با این وجود مخاطب این کتاب نوجوان‌ها هستند و این نقدها تا از زبان مخاطب اصلی خارج نشود اعتبار زیادی ندارند.