یادداشت محمدقائم خانی

        .

مجموعه خوش خوانی است. زبان مخاطب را اذیت نمی کند. هرچند در برخی بندها معلوم نیست که چه نقشی دارد. نه تصویری درست میک ند. نه موسیقی می سازد. نه اطلاعی می دهد. حتی شاید بشود گفت بی خود خواننده را گیج می کند. 

تصویر بزرگنمایی شده ای از ناامنی زنان در جامعه ارائه می دهد. و نیز مردانی که آرام و قراری ندارند و مدام به دنبال یافتن زنی دیگر هستند. گاهی بهانه ها عاقلانه و طبیعی است و گاهی بدون بهانه این اتفاق می افتد.