یادداشت وایولت

        اگه بخوام کلی بگم......
داستان درباره ذهن نگران و در عین حال واقع بین یه پسر نوجوون و فقیره..... منم مثل جکسون شخصیت استدلالی ای دارم واسه همین خیلی خوب درکش کردم.....اون حتی به این فکر میکرد که هر رفتار کرنشا از کدوم اتفاق زندگی خودش نشئت گرفته.....اما شخصیت پردازی کتاب چندان کامل نبود....مثلا از مادر و پدر جکسون فقط اینکه خیلی مثبت اندیش هستن رو یادمه....
نمیگم شاهکار بود....ولی کتابی بود که داستانش بیشتر آدم رو به کاوش خاطرات و ذهن خودش دعوت میکرد تا متن کتاب...در کل دوسش داشتم....