یادداشت زهرا دشتی

        ‍ بخشنده اولین کتاب از یک مجموعه چهارجلدی است‌. لحن روایی کتاب اولش اذیتم می‌کرد ولی بعدش عادت کردم. موضوع همون موضوع همیشگی این دهه‌هاست، آرمان‌شهر/ پادآرمان‌شهر. داستان در مورد اجتماعی هست که گذشتگانشون، برای به زعم خودشون آرمانشهر شدن، بهای سنگینی دادند و می‌دهند. البته عموم مردم جامعه آرامان‌شهر ازش اطلاعی ندارند. موضوعی که در این داستان روی اون انگشت گذاشته شده، بحث «انتخاب» و «تفاوت» هست. برای قهرمان داستان این عقیده پیش می‌آد که تفاوت، چیزی که در ظاهر باعث وجود مشکل می‌شه، در واقع جنبه‌ای از خوشبختی است. و انتخاب، هر چقدر که خطر اشتباه بودن داره، فی‌نفسه، در سعادت اثر داره. داستان جلد اول، با اولین طغیان بزرگ قهرمان داستان پایان می‌گیره.
داستان، مثل اغلب کتب نوجوان، خالی از پیچیدگی‌های خیلی خاص و فلسفی هست، البته بحث فلسفی که داره ولی پیچیدگی در بیانش نیست. نویسنده حرفش رو به زبانی که مخاطبش، یعنی نوجوان، بفهمه زده و خوب، این نقطه قوت کتاب هست. در مجموع اگرچه ایده اصلی همون ایده تکراری آرمان‌شهر/پادآرمان‌شهر هست، ولی به اندازه لازم، نوآوری و کشش و جذابیت داره که کتاب رو زمین نگذارید. کتابی هست که اگر کتاب خوندن، جز تفریحاتتون هست، توصیه‌اش می‌کنم.
البته اگر نوجوان هستین که خوب، بیشتر توصیه‌اش می‌کنم.