یادداشت زهرا محسنی

        حالا می‌فهمم که چرا مردم می‌خواهند داخل مصلی شوند :)
حالا می‌فهمم که مردم چرا محبت کسی را در دل جا می‌دهند.
مردم نه فریفته قدرت می‌شوند و نه گرفتار هیبت.
محبت از دروازه های بزرگ قدرت، دل را فتح نمی‌کند، با از پنجره های کوچک ضریح خدمت متواضعانه گذر می‌کند، مانند هرم گرما که سیاه زمستان را از زیر کرسی مادربزرگ بیرون می‌زند....
در حافظه تاریخی مردم، کمک یک جوان لاغر اندام تبعیدی به سیل زده ها بیشتر ماندنی است تا آمدن حتی یک رهبر مملکت ...
بقول بابا علی : علم‌رو باصبر و گفتار رو به عمل زینت بدیم.