یادداشت فهیمه پورمحمدی

        کتاب روایت نویسنده است از ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ.
مریم حسینیان روایتش را از میانه شروع می‌کند، آنجا که چندماهی از جراحی و دوره‌ی اول شیمی درمانی گذشته، اما با دیده شدن چند توده در عکس‌های جدید، احتمال متاستاز پررنگ شده. 
حسینیان همانطور که مرحله‌ی دوم بیماری و درمان را روایت می‌کند، با فلاش بک‌های متعدد به مرحله‌ی قبل هم می‌پردازد: تشخیص دیرهنگام، جراحی نه چندان کامل و شیمی درمانی. به علاوه از تاثیرات سرطان بر خانواده‌اش و تلاشش برای کنار آمدن با عوارض جراحی‌ها و شیمی درمانی می‌گوید.
اما در مورد عنوان، من کتاب را از سر کنجکاوی محض در مورد "نئوهاوکینگ‌ها" خریدم که واژه‌ی ابداعی نویسنده برای "بیماران سرطانی" است. خود هاوکینگ هم حضور پررنگی در کتاب دارد و بارها به دیدار نویسنده می‌آید و برایش پیام می‌فرستد. از این نظر عنوان کتاب اصلا گمراه‌کننده نیست، گرچه من این واژه‌ی ابداعی را چندان نپسندیدم. سوراخ‌های جوراب مورچه هم اشاره به سلول‌های سرطانی دارد.