یادداشت فاطمه زهرا بختیاری
1401/3/7
کتابهای آموزشی معمولا خشک و محتوامحورند. سخت میشود با فصل هایش همراه شد و معمولا خواندنشان زمان میبرد. این کتاب تمامش تجربه است. به قول احسان رضایی، عمواصغر، نشسته دانه به دانه تجربه فیلمنامههایش را کلمه کرده و تحویل نسل بعدی نویسندگان داده. به این حجم از سادگی هم اکتفا نکرده و باز ساختار دیالوگ محوری طراحی کرده که مخاطب خسته نشود. انتهای هر بخش هم از فیلم موردنظرش اسم برده که برویم ببینیم. خلاصه که، گل در بر و می در کف و معشوق به کام است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.