یادداشت حسین حبیب زاده

        اگر فکر می کنید که عرب ها و مغول ها علل بدبختی ایران بوده اند و شما را از آرمانشهر چندهزار سال پیش باستان جدا کرده اند و به حضیض ذلت فروبرده اند به احتمال زیاد شما در دام ناسیونالیسم بی جاساز گرفتار شده اید.در این کتاب رضا ضیا ابراهیمی بر روی یکی از مهم ترین و پربسامدترین تفکر حال حاضر ایران یعنی ناسیونالیسم بی جاساز نژادی بحث میکند. ناسیونالیسمی که به تأسی از کنت دو گوبینو و سایر دانشوران گفتمان نژادی، توسط افرادی نظیر آخوند زاده و میرزا تقی خان کرمانی و جلال الدین میرزا در ایران تئوریزه شده است. این عقیده  در واکنش به احساس حقارتی که در دوران قاجار نسبت به پیشرفت اروپا حس میشد به وجود آمده و با متون تخیلی نظیر متون دساتیری زرتشتی ممزوج شد و به عنوان یک ایدئولوژی نژادپرستانه درآمد. در این تفکر انسان ایرانی معاصر، از هویت اسلامی بیش از هزارساله خود جدا میشود(بی جا ساز میشود) و پرتاب میشود به آتلانتیسی به نام ایران باستان که از اروپای امروزی هم یا جلوتر بوده و یا اروپایی ها از آنها تقلید کرده اند!
در این روایت شما از برادران غربی خود (ملت آریا و نوردیک) جدا افتاده اید و عرب ها خون شما را مکیده اند و این عقب ماندگی شما از توسعه یوروسنتریک معلول همین سیطره است. ایران در این هزارسال سیطره اعراب و... هیچ دستاوردی نداشته(ابن سینا و زکریای رازی و فارابی و خوارزمی و... کشک هستند) و ما دچار انحطاط اخلاقی شده ایم.
این کتاب یکی از بهترین منابع برای افسانه زدایی از این توهمات معاصر است.