یادداشت آرزو حسام
1403/12/9
من نسخه الکترونیک رو خوندم و متاسفانه به همین دلیل نتونستم از تصویرسازیهاش بهره ببرم، اما هردو داستان بینهایت برام دلنشین بودن و قلبم رو گرم کردن. ماکسیمیلیان کوچولو و اسم بامزهش که از چیزیکه داشت نهایت لذت رو میبرد و براش “هیچ چیز دیگهای مهم نبود” :،))) آشپزخانه خانم گیلاس که نشون میداد هرکس تو هر جایگاهی که هست و هرنقشی که داره باید تلاش کنه بهترین ورژن خودش باشه، و نباید خودش رو با دیگران که استعدادها و زمینههای متفاوتی دارن مقایسه کنه. حتی برای بزرگسال هم کتاب آموزندهای بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.