یادداشت
1403/9/17
دولت آبادی را باید به نوعی از این کتاب شناخت. رنج او در اول زندگی، اخراجش از محل کار، گیر و گرفت های ساواک، شکل گیری و نوشتن کلیدر و نگاه او به انقلاب و نهضت و برخی چهره ها و سلوکش در زندان و...
من ارادتم به ایشان افزون شد. البته با پیامش برای شهید سلیمانی، قلبا ایشان را می‌ستایم و دوست دارم. عمرت با عزت محمودخان
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.