آقای احسان‌پور رو از برنامه قندپهلو می‌شناختم. وقتی توی کتابخونه، این کتاب رو کنار "گریه‌های امپراتور" فاضل نظری دیدم، جفتشون رو باهم گرفتم و آوردم خونه.
کتاب متوسطی بود، نه عالی و نه افتضاح. چند بیت خیلی خوب و جالب بینش بود و همچنین یه سری ابیات فوق‌العاده ضعیف.
