یادداشت پویا باقری

        کتابی بسیار عالیییی که از ته دل دوستش دارم.
کتابی که به قول معروف روح آدم رو لمس می‌کنه. این کتاب رو توی یک همخوانی خوندم. فکر کنم اون موقع، حدوداً ۱۰ سالم بود. اولش برام زیاد جالب نبود و چیزی که تونست من رو به ادامه خواندن این کتاب کمک کنه، عکس هاش بود. ولی از چند فصل بعدش همه چیز تغییر کرد. انگار که خودت داری توی اون دنیا زندگی می‌کنی. نصف بعدی کتاب رو تقریبا توی ۱ روز خوندم چون کتاب پر از غافلگیری های واقعاً خوبی بود. 
به نظر من این عکس های شگفت انگیز هم خیلی زیاد باعث جذابیت کتاب شده...
خلاصه که خوندنش رو اصلا از دست ندین.