یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

        انکار نمی‌کنم که خوندنش خیلی جذاب بود. یعنی یه جوری بود که از وقتی شروعش می‌کردی نمی‌تونستی دیگه بذاریش کنار و بهش فکر نکنی. برای همین خیلی زود خوندمش. خیلی کشش و جاذبه داشت. اما فقط در همون حینی که داشتی می‌خوندیش. یعنی جاذبه‌اش از اون نوعی بود فقط می‌خواستی زودتر بفهمی قراره بعدش چه اتفاقی بیوفته نه اینکه مدت‌ها بعد در ذهنت باقی بمونه و باعث شه هر از گاهی که یادش می‌افتی بهش فکر کنی. کل کتاب ایمیل‌هایی بودن که بین یه زن متأهل و یه مرد رد و بدل می‌شد. هی می‌خواستم ببینم این روندی که دو شخصیت داستان داشتن طی می‌کردن به جایی می‌رسه یا نه و هی ناامید می‌شدم. وقتی هم تموم شد خوشحال شدم. احساس کردم بالاخره با تموم شدن ماجرای کتاب دو تا شخصیت هم کاری رو کردن که خیلی زودتر باید می‌کردن.