یادداشت پیمان قیصری

        خانواده‌ی پاسکوال دوارته جذاب شروع میشه، جایی که نویسنده اشاره می‌کنه این کتاب دست‌نوشته‌هایی هست که در یک داروخانه پیدا کرده و اونها رو فقط رونویسی و مرتب کرده. اونجایی که نویسنده‌ی این متون اشاره کرده که هر کس اینها رو دید بسوزونه مگر اینکه ۱۸ ماه از تاریخ نوشتن این وصیت به قولی گذشته باشه و اگه تا اون تاریخ اتفاقی برای این نوشته‌ها نیفتاد هر کاری که دوست داره بکنه. این منو بیشتر ترغیب کرد برای خوندن این نوشته‌ها. در واقع پاسکوال دوارته در زندان داره آخرین روزهای زندگیش رو سپری می‌کنه و اونجا شروع می‌کنه به تعریف کردن زندگیش. از ابتدای کودکی و رفتار های پدر و مادرش تا به دنیا اومدن خواهر و کارهای اون و به دنیا اومدن برادرش. تا بزرگ شدن و ازدواج و چگونگی جنایت‌هایی که کرده. کتاب کشش خوبی داشت و اونقدری حجیم نیست که خسته کننده بشه. از نظر روانشناسی هم قابل بحثه که علم من به این بخش نمی‌رسه.ه