سرو غمگین از اون داستان هایی بود که با هر صفحه بیشتر غرق شدم. حس و فضای مرموز داستان باعث شد زمان از دستم در بره. پایانش هم مثل همیشه غافلگیرکننده بود، هم تلخ، هم زیبا... واقعاً حس کردم کنار شخصیت‌ها زندگی می‌کنم. برای من یکی از بهترین تجربه‌های مطالعه‌ی آثار آگاتا کریستی بود✨
