یادداشت Reyhaneh Miri
1404/1/4
آخرین رویای فروغ عنوان رمانی کوتاه از سیامک گلشیری است که در سال 1393 از سوی انتشارات چشمه منتشر شد. گلشیری که به نویسنده ژانر کتاب‌های ترسناک شهرت دارد در این داستان کاملا متفاوت عمل کرده و قصه‌ای متفاوت خلق کرده است. رویای فروغ قصه‌ی ساده و یک خطی دارد عنصر پیچدگی و تعلیق در این داستان وجود ندارد و مخاطب به راحتی با فضای کتاب جلو می‌رود. این رمان بیشتر گفت و گو محور است و خواننده در لا به لای صحبت شخصیت‌ها و فلسفه‌های ذهنی آن‌ها خود را در حال جست و جو می‌بیند. لحن و نثر گلشیری مانند دیگر کتاب‌هایش گیراست و به گونه‌ای قصه رو به جلو حرکت می‌کند که گویی در حال تماشای یک فیلم سینمایی هستیم. خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان رمان و داستان‌های ایرانی توصیه می‌کنیم. این رمان در 160 صفحه منتشر شده است و روایتی از زندگی یک خانواده ایرانی است که درگیر راز مادر شده‌اند.
نظر کاملاً شخصی من :::
متأسفانه به هیچ وجه دوستش نداشتم. برای من یادآور داستان‌های هزار بار تکرارشده‌ی تله فیلم‌های فارسی بود.
یه کتاب بی‌نهایت معمولی و شاید تکراری.
همه‌ی اتفاق‌ها طی یک شب میوفته. آدم‌هایی که بخاطر گذشته‌ی مادرشون دور هم جمع شدن و تک‌تک شروع میکنن به گفتن حرف‌هایی که خیلی وقته شاید ازشون فرار کردن و حالا اعتراف میکنن.
البته ایراد بزرگ کتاب این بود که همه شبیه هم حرف میزدن.
(0/1000)
سیدحسین موسوی
1404/1/4
0