شهر بدون مرد، شهر درده
قربون شكل ماه هر چي مرده
....
ارزشمون به طول و عرض ميزه
چقدر ميز و صندلي عزيزه
تموم فكر و ذكرمون همينه
كه هيشكي پشت ميزمون نشينه
اونا که مرد و زن دعاگوشون بود
ميز رياست سر زانوشون بود
بيا بشين كه ميز اگه وفا داشت
وفا به صاحبان قبل ما داشت