یادداشت فهیمه ایمانی
1402/8/13
3.8
18
به نام خدا رمان های نوجوان در معرض خطر قریب الوقوع عشق های آبکی دوره نوجوانی هستند!مسئله ای بسیار رایج و پرکشش بین نوجوانان که اگر در این مورد کتابی خوب نوشته شود ،رهایش نمیکنند!من و آقای همسایه کتابی ست که موضوع عشق نوجوانی با تمام حواشی اش را با ضمیمه مذهبی روایت کرده.آنقدر به موضوع عشق نوجوانی در این کتاب پرداخته شده که نقش محوری امام جواد علیه السلام و کراماتشان در حاشیه قرار میگیرد و این مسئله اثر سوء تربیتی بسیاری دارد.در ذهن مخاطب نوجوان ناخودآگاه پایه ریزی میشود که اصل ،همین عشق های آبکی نوجوانی ست.من و آقای همسایه رمان جذابی ست ،ابتدایش جملات جذاب و ماندگار زیادی دارد اما هرچه پیش میرویم جذابیت قصه کمتر و کلیشه بیشتر میشود .اشاره به کرامات امام جواد علیه السلام و تاثیرشان در زندگی افسانه از آن جهت که شخصیت افسانه شخصیت علاقه مند اما غیر محجبه بوده میتوانست محور بسیار خوبی برای داستان باشد که نویسنده از آن عبور کرد. جایگاه پدر در خانواده حتی بعد از فوتش در خانواده افسانه مسئله کم اهمیتی بود و نویسنده از مرگ پدر و نقشش به راحتی عبور کرد.نقش مادر نیز به داستان عشقی و فرار عاشقانه اش تقلیل داده شد.اینکه زندگی پدر و مادر افسانه بعد از فرار و نفی خانواده ها ،اینقدر مثبت جلوه داده میشود،نیز میتواند اثرات سوء تربیتی بسیاری داشته باشد.در مجموع این کتاب با وجود اینکه اشارات مذهبی خوبی دارد ،در این زمینه پرداخته نشده و در زمره کتاب های عاشقانه نوجوان قرار میگیرد.کتابی ست که به نوجوانان توصیه نخواهم کرد.
(0/1000)
1402/8/14
2