یادداشت زهرا صلحدار

        آری روزی ابرها کنار می روند مه ها تمام می شوند اما تمام آن روزهایی که در رنج گذشت فراموش نمی شود،زیرا قلب به کارش ادامه می دهد و هر بار خاطرات را با صحنه ای با عکسی با آفتابی پشت ابر به یادمان می آورد.
به راستی فراموشی کیمیاست زمانی که غم ها روی چشم ها سنگینی می کنند... 
"بعد از ابر" تمام شد. تلخ و شیرین بود اما دل را نوازش می کرد. برای کسی که تجربه مشابه از دست دادن را دارد می تواند بهتر به عمق جملاتش پی ببرد!