یادداشت نفیسه عادل

        خانم فونکه! خانم فونکه! شما را به خدا! 
تا نصف کتاب که داشتم به مگی فحش می دادم (نمی تونم موقع کتاب خوندن از نقش مادریم جدا بشم 😶)  بعد هم پایان کتاب که واقعا پایان نبود و میان زمین و آسمان رها کردن بود.  در مقایسه با قلب جوهری به نظر من کتاب ضعیف تری در اومده بود. باز یک سوم پایانی کتاب ریتم بهتری داشت.