یادداشت بهروز دلاور

        ﷽
همیشه در مورد کتابای زندگی نامه شهدای مدافع حرم حرف زیاد است و قطعا نوشتن از کسانی که نمی‌شود خیلی از جنبه‌های زندگی‌شان را بیان
کرد،خیلی سخت است و البته که خیلی ها دنبال قدیس سـازی هستند.

هواتو دارم از آن دسته کتاب‌هاست که نه شهید را قدیس کرده و نه شهید را از بین برده است،راوی کتاب همسر شهید است،از سال ۸۵ شروع می‌کند به روایت تا شهادت آقا مرتضی،ده سال زندگی مشترک را خوب بیان کرده و نویسنده هم خیلی خوب توانسته حس روایت‌ها را بیان کند؛به نظرم این کتاب را باید دوبار خواند،یکبار باید بخوانی و لذت کتاب را ببری و یکبار هم بخوانی و نکات اخلاقی را از زندگی آقا مرتضی برای خودت یادداشت کنی.

یک نکته را این وسط بگم که خواهران و برادران گرامی،خواندن زندگی‌نامه شهدا برای این است که برای عاقبت بخیری از زندگی
شهدادرس‌بگیریم،نه اینکه برای خودمان یک‌زندگی رویایی بسازیم