یادداشت امیر ابراهیمی

        از شروع بیوتن که اولین کتابم از این نویسنده بود تصمیم گرفتم تا همه ی آثارش را بخوانم، فصل‌های قانان / بی‌کارآفرین / افق / و زمین صاف... به اندازه‌ی کافی راضی‌ام کردند تا این کتاب را به همه دانشجوهای اطرافم توصیه کنم که گاه شده غم و حرص از و به دولت را با هم دارند، و شاید هم تقصیر خودشان نیست که ما جوانان بازتاب بی‌رنگ و جونی هستیم از خانواده‌هایمان... به هر طریق تلاش نویسنده و تا به اینجا حتی اگر برای فقط و فقط خودش هم بوده باشد ارزشمند است، چون از من که بابت امانت گرفتن این کتاب از کتابخانه چیزی کم نمی‌شود، اما قطعاً به قول هانا آرنت، عقیده داشتن بدون آگاهی ممکن نیست.

تلاش امیرخانی برای انتقال بینشی نسبت به قانون، کار و اندیشه، جذابیت و اهمیت بینش را نشان داد، برماست که بدون گرفتن یقه‌ی نویسنده بینش را بچسبیم