یادداشت Amin mousavi

        «۱۹۲۲» از استیون کینگ، یک داستان کوتاهیه که خیلی‌ها رو می‌خواد به وحشت بکشونه، ولی من نمی‌تونم خیلی تحت تاثیر قرار بگیرم.
بله، کینگ تو خلق فضای ترسناک و روانی مهارت داره، اما این داستان برای من خیلی ساده و خطی بود.
زبان داستان خیلی روان و قابل فهمه، که خب برای یه روایت ترسناک خوبه، اما اگر دنبال یه زبان پیچیده و فلسفی باشی، اینجا خبری نیست.
کینگ تو چند جمله تونسته حس گناه و وحشت رو منتقل کنه، ولی من منتظر بودم که داستان یه لایه فلسفی عمیق‌تر داشته باشه، چیزی که ذهن رو به چالش بکشه، نه فقط ترس سطحی.
در کل، داستان «۱۹۲۲» برای سرگرمی کوتاه و ترسناک خوبه، ولی نمره من بهش ۳.۵ از ۵ هست.
چون ایده‌ها و روایت خوب بود اما نتونست فراتر از کلیشه‌های ترسناک حرکت کنه.