یادداشت

        اونقدری که فکر میکردم جذاب نبود ولی خوب بود.
ماجرای دختر نوجوانی که با برادر ۸ ساله‌اش از خونه فرار می‌کنند و چند روزی رو یواشکی توی موزه‌ی نیویورک زندگی می‌کنن.
نثر کتاب و بگو مگوهای خواهر برادری‌ش بامزه ست
پایانش هم جالبه.
ولی خیلی شیک با مسئله‌ی فرار از خونه مواجه شده نویسنده!
دو تا بچه از خونه فرار میکنن، آخرش هم همه چی به خیر و خوشی تموم میشه و یه دستاورد بزرگ هم کسب می‌کنن.
همینه که حس میکنم زیادی خیال پردازانه ست. 
نمیدونم روی ذهن نوجوان چه تاثیری می‌ذاره
ولی واقعیت فرار از خونه لزوما این نیست که همه چی ختم به خیر بشه.
هزار و یک بلا ممکنه سر اون بچه‌ی فراری بیاد 
و این چیزیه که کتاب چشمش رو به روش بسته شاید.