یادداشت Soli

        نمی‌دونم چند نفر هستن که کیمیاگر رو نخونده‌ن، اما این کتاب رو چرا. من یکی از اونا بودم.
نمی‌تونم بهش امتیاز بدم. 
چهار ستاره نداره، چون کم‌تر از چهار ستاره دوستش داشتم. اگر سه ستاره بدم هم به نظر می‌رسه خیلی هم کتاب خوبی نبوده، ولی این هم نبود.
کتاب بدی نبود، اما بی‌نظیر هم نبود.
خیلی خیلی ازش خوشم نیومد، اما بدم هم نیومد و از خوندنش پشیمون نیستم.
بذار همین رو بگیم که ارزش یک بار خوندن رو داشت.
داشتم به این فکر می‌کردم که شاید باید به همه کسایی که دیگه این زندگی رو نمی‌خوان، بیست‌وچهار ساعت و فقط بیست‌وچهار ساعت برای زندگی بدیم و بعد ببینیم هنوز هم مرگ رو می‌خوان یا نه.
چون گفت علاقه به جاودانگی وابسته به رضایت از شرایطه و گفتم آخه کی از شرایطش راضیه؟
شاید کسی که بیست‌وچهار ساعت زمان داره با برچسب بیمار روانی که روی پیشونی‌ش چسبیده.