یادداشت یاسمن یاشیخ اکبری

        جای خالی سلوچ کتابیه با فضایی خاکستری و دردناک که با قلمی فوق العاده و مهارتی وافر به تصویر کشیده شده.
فکر میکنم این چهارصد صفحه می‌تونه فکر و خیالات سلوچ باشه قبل از اینکه تصمیم بگیره زن و بچهاش رو رها کنه، کابوسی که می‌تونه بر سر خانواده اش سایه بندازه و سختی هایی که در نبودش بر شانه های استخوانی همسرش آوار میشه 
اما از طرفی داستان جای خالی مردی هست که توسط همسرش پرمیشه و اما تقلاهای مرگان ... زیبایی به تصویر کشیده شدن احساسات یک زن و اوج قدرت یک مادر،  که در چنین جامعه ی فقیری، خرد میشه له میشه اما لحظه ای  از بچه هاش دست نمی کشه.
خوندن هیچ کجای کتاب دلم رو خوش نکرد و لحظه به لحظه اش تلخ مزه اما بسیار تا بسیار ارزشمند بود.