یادداشت سارا سجادی

        برای بار چندم دیدم که من آدم هری پاتر نیستم و بهتره سعی نکنم اداشو دربیارم. دوتا کتاب اول رو نسخه صوتیش که خیلیم جذاب و با کیفیت بود رو گوش دادم و به سومی که رسیدم دیدم دیگه نمی‌تونم جلوتر برم. نتونستم داستا‌ن‌های فضولی و رشادت‌های آبکی و خوش‌شانسی پسری که دری به تخته خورده و سلبریتی دنیای جادوگرا شده رو دنبال کنم. حالا شاید باید تا هفت می‌رفتم تا بفهمم این اتفاق‌ها خیلی هم الابختکی نبوده ولی دیگه برای من جالب نبود، نه تو ده سالگی نه پونزده سالگی نه بیست و نه بیست و نه سالگی.