یادداشت پری

        مهیای رقصی در برف
روایت زنان از دل زندان گولاگ
برای منی که مدت‌هاست که می‌خواهم کتاب «مجمع الجزایر گولاگ» را بخرم، دیدن اسم گولاگ بهانه‌ای شد برای خواندن این کتاب.
به یاد این افتادم که در یکی از پاورقی‌های کتاب «اتاق جیکوب»ِ ویرجینیا وولف، خواندم که در صدر جنگ‌ها مردان هستند که تصمیمات اصلی را می گیرند ولی زنان و کودکان بسیاری هستند که ناخواسته درگیر این تصمیمات و جنگ‌ها می‌شوند.
گولاگ، مهر تاییدی بر این است که انسان تا چه حد می‌تواند خوی وحشی و شیطانی داشته باشد و چه جنایاتی مرتکب شود.
گولاگ‌ها شاهدی هستند بر جنایت‌های استالین، اردوگاه‌های کار اجباری در مناطق مختلف، در شرایط طاقت‌فرسا.
مهیای رقصی در برف، داستانِ نُه زن است که تجربه‌ی گولاگ را داشته‌اند. برخی معتقدند گولاگ بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی آنهاست و اگر زندگی دوباره‌ای داشتند، می‌خواستند که گولاگ هم بخشی از زندگی دوباره‌ی آنها باشد و برخی یادآوری کار اجباری و روزگاری که گذشت هم برایشان سخت است.
آخرین بخش کتاب درباره‌ی الگا ایوینسکایا، ایرینا امیلیانووا و بوریس پاسترناک و ماجرای نوشتن «دکتر ژیواگو» است. خواندن این بخش را بسیار دوست داشتم.