یادداشت محمد

        قلم نادر منو کشوند به سمت کتاب بعدیش. البته کتابچه ای که در اصل نامه ای از طرف فاطمه است. که نادرو  «برادر» خطاب میکنه و نادر، جواب نامشو با عنوان  «خواهرم فاطمه» میده.  موضوع نامه در اصل همین سوال روی جلده که انقلاب به ما چه داد؟ این سوال صرفا یک سوال و شبهه محدود به یک دوره یا تاریخ خاص نیست . سوالیه به اندازه عمر انقلاب. چه برای کسی که در 1357 زندگی کرده و با انقلاب همراه بوده و بعد خیلی از مسائل براش هنوز حل نشده و اتفاقا دچار تناقض شده و حتی سوالی برای ماست که حالا چهل سالگی انقلابو خیلی وقته جشن گرفتیم.... و سوال برای آینده ها. نامه خیلی تند نوشته شده. اما ناشی از یک کوتاه بینی نسبت به هدفه انقلابه. قسمت عمیق کتاب جواب نادر به نامه اس. جواب نادر ابراهیمی یک جواب معرفتیه. نادر میگه: «تصور انقلاب خود انقلاب نیست و حال به امید آنکه معنای توهم روشن تر شود به تو میگویم روز انقلاب نیز عصر انقلاب نیست. فاطمه به روز انقلاب فکر نکن به عصر انقلاب بیندیش. مهم عصری است که در آن همه چیز باید نو شود نه روزی که پادگان ها تصرف شده است.»