یادداشت عبدالله گیوه چی

        به نظرم نویسنده کودکانی را مخاطب داستان قرار داده که شب‌ها از خوابیدن در تخت خودشان امتناع می‌کنند.
یا اینکه می‌خواسته بگوید درسته که ما با خیلی‌ها دوست هستیم ولی این دوستی لزوما در همه زمان‌ها نمی‌تواند کمک‌حال ما باشد.
البته در بطن داستان به کودک اینگونه القا می‌شود که تنها بودن و تنها زندگی کردن بهتر از اینه که با دیگران زندگی کنی و با آن‌ها دچار مشکل و دردسر بشوی.
این کتاب، خواسته یا ناخواسته فردگرایی را ترویج می‌کند.