یادداشت کوثر گلیج

        ۴۸ درصد کتاب را که خواندم به کسی که معرفی کرده بود، گفتم من دیگر ادامه نمی دهم. بی هدف کش داده و دیگر لذت‌بخش نیست.گفت صبوری کن. کمی جلوتر ورق برمی‌گردد.
همین‌طور شد.
۵۰ درصد دوم کتاب را بی‌وقفه و بدون مکث خواندم. امرنس شخصیت‌پردازی شگفت‌انگیزی داشت. طوری که حالا زنده است. مثل یک دوست او را می‌شناسم و بین آدم‌ها دنبال امرنس می‌گردم. اما پیدا نمی‌کنم.
ولی ماگدا‌ها (ماگدوشکاهایی که برای بقا به یک امرنس نیاز دارند.) کم نیستند. همذات‌پنداری کردن با ماگدا سخت نبود‌
خوشحالم این کتاب را خواندم.خوشحال‌تر که هنوز کتاب‌های دیگر ماگدا سابو را نخواندم.