یادداشت Fatemeh

        فکر نمی‌کردم این‌قدر دل به ماجراهای آقای بیل‌بو بگینز داده باشم. در تصورم نمی‌گنجید که تا این حد در دنیایش غرق شده باشم. تمام شد و شدم شبیه‌ ماهی بیرون افتاده از آب. تازه قدر آب می‌دانم.

یک لبخند کوچک هم کنج لبم است که نمی‌خواهم از بین برود. دوست دارم همین‌طور تا وقت هست این‌جا بمانم. مرور کنم لذت ببرم غصه بخورم و همین.

تا اطلاع ثانوی هم خبری از ارباب حلقه‌ها نیست. من هنوز لذت کافی از مرور این قصه را نبردم. همین :)