یادداشت فهیمه پورمحمدی

رهش
        مرثیه‌ای برای شهر تهران، با هنرمندی یک زن و شوهر روی اعصاب، پسر روی اعصاب‌‌ترشان و ارمیا!
با چاشنی رسم‌الخط تکراریِ نه چندان جالب امیرخانی، منفعت طلبانِ دروغگویِ دو رو، تازه به دوران رسیده‌هایِ شیک پوشِ سطحی، ندارهای باصفای مهربان، عموجنگی‌ها و انجام شماره یک از آن بالا توی آسمان روی سر شهروندان جویای کارِ در انتظار باران...
      
5

5

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.