یادداشت مهدی شکرگزار
4 روز پیش
بیشتر زمانهی ابن عربی بود تا شخصیت و افکار او. از جنگها و پادشاهان گفته شد اما از افکار و اندیشههای او نه. در واقع مهمترین دغدغه این عربی در این کتاب یافتن وتدهای خود بود که آخرش هم نفهمیدیم چیست و به چه کار میآید. به عنوان یک رمان، خوب است و آنقدر کشش دارد که پانصد صفحه را بخوانیم اما اینکه رمانی باشد از زندگی ابن عربی، کمی جای تامل و بحث دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.