یادداشت مرضیه زارع

        من تا به حال تجربه خوندن کتاب جنایی رو نداشتم پس به عنوان یه تازه وارد توی این ژانر میتونم بگم خوب بود ولی مواردی هم بود که نویسنده انگار فراموش کرده بود مثل سرویس بهداشتی اتاق میلی که بعدش دیگه اثری ازش نبود یا اینکه اندرو چندروزی که توی اتاق زندانی بود فقط یه پیام از طرف مادرش داشت دیگه نه همکاری نه دوستی نه همسایه ای کسی پیگیر نشد ببینه این چرا چند روزه نیست ، دیگه اینکه آخرش هم نویسنده حوصله نداشت و پلیس پرونده رو جای پدر یکی از دخترای موردآزار قرار گرفته گذاشت تا همه چی رو ختم به خیر کنه حالا شاید بگید من که اینهمه انتقاد کردم چطور میتونم بگم کتاب خوبیه که اونم باید بگم نظر شخصیم هست و با توجه به همهٔ اینها من بازم قلم نویسنده رو دوست داشتم