یادداشت نیایش بهرامی

        این کتاب با من به دیدار بزرگان آمد.‌

اگر چند سال قبل و حتی چند ماه قبل می‌گفتند که در آن سفر چه کتابی را با خود می‌بری شاید آخرین انتخابم هم حتی نشت نشا نبود... احتمالا مفاتیحی، زیارت‌نامه‌ای یا قرآن می‌بردم و خودم هم نمی‌دانم چه شد که در آن هاگیر واگیری که مادر آویشن و نان خشک و نخ سوزن در کوله‌ام می‌چپاند و منتظر بودم برود تا پودر قهوه را هم خودم بچپانم یکهو نشت نشا را انداختم داخل کوله و این گونه با نشست نشا راهی شدیم. الحق که همسفر خوبی بود.‌
تجربه‌ام این را نشان داد که علی رغم حجم کمی که کتاب دارد ملزم تمرکز و دقت حواس کافی است، مثلا وقتی در GMC نشسته‌اید و پدر تان با پسرخاله‌اش درحال مرور خاطرات خوش دوران کودکی‌شان هستند زمان مناسبی برای شروع کتاب نیست چون وقتی هردو خواب رفتند به جای اینکه مطالعه را سرعت دهید باید دوباره برگردید ببینید از قولِ نویسنده، آخرش نشتِ نشا یعنی چی. اما در عوض نیمه شب در حالی که در شبستان حرم پدری نشسته‌ای و قلبت از شکوه بیشتر از قبل می‌زند خوب است بخوانی و فکر کنی به نخبگی، نخبگان، نشت، نشا، نشت نشا...
به سبب تکثر کتاب های خوانده نشده و کمبود جا برای رفع کردن قوهٔ خرید کتاب به خرید کتاب های کم حجم روی آورده‌ام.‌