یادداشت آیدین هجرتی

        فانته را به خاطر این کتاب ستایش میکنم این کتاب تنها کتابی است که از او خوانده ام و همین یک جلد مرا شیفته ی قلم او کرد..
کتابی که مرا بعد از سالیان دراز غریب بودن با نثر،  پایه های آشتی با کتاب را در وجودم محکم تر کرد(البته کتاب ١٩٨۴ کتابی بود که بعد از مدت های مدید شروعی دوباره برای کتاب‌خوانی من بود) و باعث شد دوباره به خواندن رو بیاورم و بعد از این کتاب (که حقیقتاً هرشب مرا تا قبل از خواب میخکوب کتاب می‌کرد تا آنکه خواب را به فراموشی می‌سپرد) کمتر شبی را بدون خواندن چند صفحه از کتابی به صبح رسانده ام..
خدایش بیامرزد!