یادداشت ‫حامد حمایت کار

سلام و عرض ادب
اولا فکر می‌کنم منظور امام بیش‌تر رئوس اصلی بوده مثلا ولایت وگرنه باید در برابر کسی که برخلاف فتوای ایشان حول نماز صبح پس از شب مهتابی هم نظری مخالف می‌داد باید امام او را خارج از اسلام ناب محمدی می‌دانست و بعید می‌دانم چنین بوده باشد
ثانیا وجود حضرات معصومین دلالت بر تحقق خارج از نفس الامر ندارد؟ 

هرچند فکر کنم شاید اشتباه عرض کرده باشم 

سلام و عرض ادب
گزاره های تاریخی به هیچ روی یقین آور نیستند. دسترسی ما به دین از طریق همین گزاره های تاریخی است.
ما حتی تصویر واحد و واضحی از محوری‌ترین شخصیت اسلام، حضرت محمد، نیز نداریم و با توجه به فقر منابع تاریخی نمی‌توانیم هم داشته باشیم..‌. 

عذرخواهم اینجا اشتباه نوشته شد 

البته نمی‌دانم عصمت عقلی است یا خیر...قاعده‌ی لطف و اینها را می‌دانم...
حتی اگر قاعده‌ی لطف را بپذیریم، که به نظر بنده پذیرفتنی نیست و توالی فاسدی دارد، باز هم باید مصداق آن را در عالم خارج ‌‌‌‌‌پیدا کنیم. 
می‌پذیرم که دین گزار‌های عقلانی هم دارد، اما یک دینِ خاص بر پایه‌ی گزاره های جزئی بنا می‌شود. 

ما چقدر متواترات یقین‌آور داریم؟
چقدر واقعا از اطلاعات تاریخی ما متواترا نقل شده است؟
برای پی بردن به این معنا، روشی که اسلام‌پژوهان غربی بکار می‌برند بسیار درخور توجه است، و آن هم توجه به منابع غیر اسلامی و پیشا اسلامی برای شناخت تاریخ اسلام است. باری، بنگرید که چه میزان روایت‌شان از تاریخ اسلام متفاوت است...