یادداشت محدثه ز
3 روز پیش
چرا در کودکی با یک نامه رسان عروسک ها روبه رو نشد؟ چرا همیشه باید با پدرش رو در رو قرار می گرفت؟ چرا عروسک های مسافر در زندگی واقعی وجود نداشتنتد؟ کودکی دوره باور داشتن عروسک هاست. در کودکی ست که پایان های خوش وجود دارند. اما در بزرگسالی به نامه رسان هایی که بتوانند نامه هایی را که فقط یک دیوانه از پس نوشتن شان بر می آید، به صاحبانشان برسانند، بیشتر احتیاج بود. یک دیوانه. پایان های خوش. تنها چیزی که می تونم بگم این بود که بی نظیر بود ! احساس خوبی از خوندن کتاب داشتم و خوندن حداقل یک بارشو توصیه میکنم! * نشر ایرانبان
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.